Konyalı vatandaşlar Ramazan ayı hakkında ne düşünüyor?

“ESKİDEN İNSANLAR BİRBİRLERİNE SAYGILIYDI.”

Bir vatandaş: “Eski Ramazan tabi ki daha güzeldi insanlar birbirlerine karşı saygılıydı, sevgi vardı, büyük-küçük belliydi. Akraba bağı vardı. Manevi yönden zengindik. Şimdi bitti o işler. Evlat ne annesini tanıyor ne babasını. İyice nesil bozuldu. Ramazan deyince aklıma maneviyat, namaz, oruç, hayra sanat, zekat, fitre gelir.” dedi.

“ESKİ RAMAZAN’LARDA GELENEK-GÖRENEK VARDI.”

Başka bir vatandaş: “Elbette eski Ramazan’lar daha güzeldi. Şimdi ne var? Eski Ramazan’ların güzel gelenekleri, görenekleri, saygı, sevgi yani şimdi öyle bir şey görmüyorum. Ramazan deyince aklıma insanların kaynaşması gelir saygı gelir.” dedi.

“RAMAZAN EN GÜZEL AİLE İLE YAŞANIR.”

Bir diğer vatandaş: “Yani Ramazan’ın eskisi yenisi diye bir şey yok. Aslında insanların yaşam biçimiyle alakalı. İnsanlar Ramazan’ı kendi içinde ailesiyle yaşayabiliyorsa en güzeli budur. Eski Ramazan’la arasında pek fark göremiyorum. Çünkü Ramazan geldiği zaman yine aynı şekilde herkeste bir yemek, rızık telaşesi başlıyor. Ramazan diyince aklıma insanın ibadeti, Kuran-ı Kerim okumak geliyor. Namaza, ibadete daha çok dikkat ediliyor, insanlar birbirine saygı gösteriyor. Kimisi de saygısızlık yapıyor. Farklı nedenden dolayı sinir, asabiyet gibi problemlerden de olabiliyor.” dedi.

“ESKİ TADI ALAMADIM.”

Bir başka vatandaş ise: “Eski Ramazan’lar tabi ki de çok daha güzeldi. O zamanlar çarşı, pazar biraz daha hareketliydi, fiyatlar daha uygundu. Artık biz orta yaş grubuna geçtik, biraz daha gençtik, heyecanlıydık. Ama şu anda o eski ramazan hazırlığını göremedim, eski tadı alamadım.” dedi.

“KOMŞULUK İLİŞKİSİ YOK ARTIK.”

Bir vatandaş: “Eski Ramazan’lar daha güzeldi. Hem misafir ağırlarlardı,hem de oruç bundan fazla tutulurdu. Ondan dolayı eski Ramazan’lar daha güzeldi. Şehir merkezine geldiğinde lokantalar açık değildi, oruç yiyen yoktu. Davet, kaynaşma olurdu. Karşılıklı ikramlar, komşuluk ilişkisi artık yok. Eskiden tek başımıza iftar açmazdık. Şimdi 2 kişi iftar açıyoruz. Eski Ramazan’larda insanlar birbirine saygılıydı. Sokakta sigara içen görmezdik, herkes saklı içerdi. Şimdi yakıyorlar yolda. Eskiden gerçekten daha güzeldi. Duymuşsunuzdur; sofralarda davetler verilirdi. Şimdi kim kimi davet edebilir? Ekonomi de bozuldu. Birilerini davet etsek bir emekli maaşının yarısını harcarız. 10 Bin TL emekli maaşı alan adam eve misafir çağırabilir mi Çağıramaz. Ramazan kutsaldır. Sevinçle karşılarım. Hacıyım, iki defa gittim. 5 vakit namazımı kılıyorum. Ben Ramazan’ın her gün olmasını isterim. Çünkü sıhhat veriyor. Ramazan insana açlık değil, Allah-ü Teâlâ öyle yaratmış ki adamın beyni, zihni dinleniyor. Şurada bakıyorum hiç güler yüzlü insan yok. Eskiden herkes Ramazan’da birbirine gülerdi, selam verirdi. Şimdi yirmi kişi ile karşılaşıyorum, belki bir tanesi selam veriyor. Yani komşuluk ilişkileri çok zayıf. Birisi aç, ölüyor, birisi her gün et yiyor. Kimsenin birbirinden haberi yok. Bir yerde düğün, bir yerde cenaze var. Ama birbirlerinden haberi yok. Eskiden öyle değildi. Şimdi biz kozmopolit bir şey olduk. Kendimizden başka kimseyi düşünmüyoruz. Herkes ben iyiysem her şey iyi ben kötüysem her şey kötü diyor.”

“ESKİDEN KİMSE MİSAFİRSİZ YEMEK YEMEZDİ.”

Başka bir vatandaş ise: “Eski Ramazan’larda herkes birbirine saygı gösterirdi, birbirini severdi, davet ederdi, edepliydi. O kadar güzeldi ki; herkes birbiriyle yardımlaşırdı, akşamları oturulurdu, sohbetler olurdu ne güzeldi. Şimdi bunu anlayan insan yok. İnsanlar öyle bir halde ki, parayla kul haline gelmişler. Durum bundan ibaret. Teravihlere herkes giderdi. Camide ilahiler söylenirdi, hoşaflar, şerbetler verilirdi. Hiç kimse misafirsiz yemek yemezdi. Şimdi misafir alan adam yok. Sevgi ve selam paraya bağlı. Ama o zaman sevgi, selam, para safi özden sevme vardı.