Yıldan yıla bayramlar değişmeye başlıyor ama bu arada insanlarda büyük bir değişime uğruyor. Televizyonun ve telefonun icadından ve hayatımızın köşe taşları olmasından önce bir başkaymış bayramlar…

Bayramın ifade ettiği bütün anlamları görebilmek, yaşayabilmek mümkünmüş…

Bayramda küsler gerçekten barışır…

Dargınlıklar gerçekten giderilir…

Kırgınlıklar yok olurmuş gerçekten…

Yine bayramlarda küçükler büyüklerin ellerini öper, dualarını alır;

Büyükler de hem mutlu olur hem de bu vesileyle onlara türlü türlü hediyeler verirmiş…

Bazen kenarı işlemeli bir mendil içine sıkıştırılmış bir banknot…

Bazen küçücük çantacıkların içine konulmuş bir hediyelik…

Bazen güç yetmediği için sunulmuş güllü bir lokum…

Bazen de bir akide ile mukabelede bulunulurmuş…

Uzaktakiler yakınlaşır, hasret giderilirmiş…

Gidilemeyecek noktalara, bayramdan bir hafta 10 gün önce alınan kartpostallar doldurulup yollanırmış…

Postacının yolları gözlenir, kimlerden kart alınacak, hasretle beklenirmiş…

Bayramlıklar alınır, uyumadan önce yastık başlarına yerleştirilir ve rüyası görülürmüş, en inandırıcı olanından…

Ağza atılan bir şeker tanesiyle namazlara gidilir ve cami dönüşü kahvaltı sofralarına oturmadan, aile içinde kutlanırmış önce. Çocuklar babanın annenin ellerini öper onlar birbirlerini tebrik edermiş…

Ve bayramın ilk hediyeleri sofralara oturulmadan alınırmış…

Tatile çıkılmazmış…

Önce kabirlere, sonra büyüklere gidilir el öpülürmüş…

Uzaklaşılmazmış mekanlardan, birileri gelir de kapıyı kapalı bulurlar diye.

Bayramda kapının çalınması birilerinin gelmesi beklenirmiş. Çünkü özenle yapılan tatlıların ikram edileceği şekerleme, lokum ve çikolataların verileceği çocuklar beklenirmiş.

Daha nice bayramlara sağlık, sıhhat ve özleyişle, Bayramınız kutlu olsun…