Konuya ilişkin Yargıtay’ın verdiği bazı kararlar şöyledir:

*21.Hukuk Dairesinin,21.11.2002 tarihli E:2002/9012,K:2002/9985 sayılı kararı;506 sayılı yasanın 80/12. Ve TTK’nun 317.madde hükümlerini birlikte değerlendirerek, anonim şirket yönetim kurulu üyesinin, sosyal sigorta primlerinden anonim şirket ile birlikte müteselsilen sorumlu tutulabilmesi için, yönetim kurulunda başkan veya başkan yardımcısı gibi unvan taşıması veya imza yetkisine sahip üye olması veya şirketin  yönetiminde parasal konularda yetkili genel müdür, finansman veya muhasebe müdürü gibi üst düzeyde sorumluluk taşıyan görevli olması gerektiğine, bunların dışında kalan ve şirketin idare veya mali işlerinde doğrudan söz sahibi veya yetkili olmayan, karar organında yer almayan kişilerin, işverenle müşterek sorumluluğunun düşünülemeyeceğine ilişkindir.

*21.HD’nin 12.07.2005 günlü E:2005/1658,K:2005/7367 Sayılı kararı; borçlu anonim şirkette ikinci derecede imzaya yetkili yönetim kurulu üyesi ve muhasip üyeyi 506 sayılı yasanın 80/12.maddesine dayanılarak ödeme emri gönderilebilmesi için, görevde olduğu dönemde, imza yetkisinin kapsamını, sınırlarını gösteren sirkülerle dayanağı ticaret sicili gazetelerinin asılları ya da onaylı örneklerinin ticaret sicil memurluğundan celp edilmesi ve sonucuna göre hareket edilmesi gerektiğini vurgulayarak ticaret sicili gazetesinin içeriğini esas almıştır.

3.1-Haklı sebep kavramı

Gerek 506 sayılı Kanunun 80.maddesinde,gerekse 5510 sayılı kanunun 88.maddesinde yer alan düzenlemede, tahakkuk ve tediyenin haklı bir neden olmaksızın süresinde yapılmaması halinde sorumluluk öngörülmüştür. Buna göre haklı bir sebebin varlığı halinde ilgililerin sorumluluğuna gidilemeyecektir.

Uygulamada, üst düzey yöneticileri sorumluluktan kurtaracak haklı neden olarak;

*Sosyal Sigorta Primlerinin tahakkuk ve tediyesi sırasında görevde bulunmamaları,

*Şirket tarafından primlerin ödenmesi,

*Prim borcunu karşılayacak miktarda şirket malvarlığının haczedilmesi,(cebri icra ile satışı mümkün olan)

*Prim borçlarının af yasası kapsamında kalması,
Hususları sayılabilir.

KAYNAKÇA 
(1)Resul ASLANKÖYLÜ,Sosyal Sigortalar Kanunu Yorumu,Ankara,2003, Sahife 814.
(2) Resul ASLANKÖYLÜ,a.g.e.,815;Kadir ARICI ,Üst Düzey Yönetici,117-118
(3) A.Can TUNCAY,Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri,(İstanbul 2002) S.164
(4)Resul ASLANKÖYLÜ, a.g.e., 814